Historia – kopalnia

Rys historyczny

Budowa Kopalni Ćwiczebnej przy Państwowej Szkole Górniczej i Hutniczej (PSGH) została rozpoczęta w kwietniu 1927 roku. Pierwszy jej etap zakończono w 1929 r. Kopalnia miała zaznajamiać uczniów z różnorodnymi urządzeniami górniczymi, umożliwiać przeprowadzanie zdjęć geologicznych, dokonywanie pomiarów z zakresu wentylacji i miernictwa podziemnego. Przyszli górnicy wykonywali także drążenie wyrobisk. Ich sumaryczna długość wyniosła około 250 m. Planowano nawet wykonanie szybu, montaż urządzeń szybowych, a także maszyny i wieży wyciągowej. W latach 1958–1961 wykonano szereg prac zabezpieczających wyrobiska sztolni. Wydrążono także wyrobiska pochyłe (upadowa I – zwana też „kamienną” i upadowa II – „południowa”)
i wyrobisko poziome, łączące upadowe. Łączna ich długość wyniosła około 100 m, przy różnicy poziomów 14,5 m. Zamierzano zwiększyć tę liczbę oraz wybudować szyb, który nosiłby nazwę „Staszic”. W latach późniejszych (do 1966 r.) wykonano między innymi chodnik ścianowy, podścianowy, szkoleniowy i wodny. Łączna długość nowo powstałych wyrobisk wyniosła około 180 m.
Zajęcia praktyczne uczniów szkół górniczych były realizowane w Kopalni Ćwiczebnej do 1994 r.