W podróży do Ziemi Świętej

„Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś”.

Księga Rodzaju 32:25-33

Izrael, Palestyna, Ziemia Święta – mnogość nazw niewielkiego kraju, wciśniętego w przesmyk pomiędzy Azję i Afrykę, dobrze oddaje jego znaczenie dla kulturowego dorobku ludzkości. To tutaj rodziły się najważniejsze monoteistyczne religie świata, tędy przechodziły i ścierały się cywilizacje. Ziemia Święta ma w sobie coś z bizantyjskiej mozaiki. Choć doświadczona przez wojny, ciągle zaskakuje swoim nieporównywalnym z niczym ponadczasowym pięknem.

Z drugiej strony to ciężar. Ci wszyscy Arabowie i Żydzi, ortodoksyjni, konserwatywni, reformowani i świeccy, Ci chrześcijanie w setkach odmian i gatunków. Wszechobecne napięcie wiszące w powietrzu podkreślają uzbrojeni po zęby żołnierze. Kobiety, mężczyźni – jeszcze dzieci. Od małego wpajane zasady bezwzględnego oddania dla ojczyzny. Przywołują w pamięci heroiczne dzieje Masady, twierdzy będącej symbolem oporu Narodu Wybranego. To tutaj żołnierze składają przysięgę mówiąc: „Masada nigdy więcej nie zostanie zdobyta”. Izrael nigdy więcej nie zostanie zdobyty…

To wszystko waży więcej, niż największy kamień świata. Na wagę Ziemi Świętej…