Z Domu Pamiątek Przeszłości Zofii i Stanisława Bocianowskich

Wystawa pod nazwą „Z Domu Pamiątek Przeszłości Zofii i Stanisława Bocianowskich”, którą oglądać można od 7 lipca do końca września 2008 roku w Muzeum Miejskim „Sztygarka” w Dąbrowie Górniczej, powstała w celu przypomnienia zasług państwa Bocianowskich na polu społeczno- kulturalnych działań, a także ukazania jednej z wielu ich życiowych pasji – wielkiej miłości do muzyki Chopina. Jest w jednej części poniekąd również rozszerzeniem wcześniej powstałej ekspozycji, związanej z działalnością zawodową Jana, a później również i Stanisława Bocianowskich – właścicieli Zakładu Jubilersko-Zegarmistrzowskiego i Optycznego, funkcjonującego w Dąbrowie Górniczej przy ul. 3 Maja 10 od 1 września 1918 r.

Eksponaty można oglądać na wystawie dzięki uprzejmości pana Jarosława Zagrodzkiego, który będąc spadkobiercą zbiorów Domu Pamiątek Przeszłości, przekazał je w depozyt do dąbrowskiego Muzeum.

Wśród dokumentów dotyczących działalności kulturalnej państwa Z.S. Bocianowskich na uwagę zasługują dowody uznania Ministra Kultury i Sztuki (z 1984 i 1988 r), nagroda Wojewody Katowickiego z 1989 r., nagroda w eliminacjach wojewódzkich Ogólnopolskiego Konkursu na Najciekawsze Muzealne Wydarzenie Roku dla Domu Pamiątek Przeszłości i wyróżnienie dla państwa Bocianowskich za osobisty wkład w upowszechnianie i promocję pamiątek przeszłości kultury narodowej, podziękowania Międzynarodowej Fundacji im. F. Chopina za finansowe wspieranie jej statutowej działalności, wpisy pana Stanisława Bocianowskiego do Księgi Ludzi Zasłużonych dla Rozwoju Dąbrowy Górniczej, korespondencja prowadzona przez oboje małżonków z Towarzystwem im. F. Chopina, a także informacje o pozaregulaminowych nagrodach, przyznawanych przez państwa Bocianowskich w konkursach muzycznych.

Państwo Bocianowscy, przed wymienionym powyżej swoim prywatnym muzeum (przy ul. Konopnickiej 39 w Dąbrowie Górniczej) usytuowali ufundowane przez siebie pomniki, m.in. Fryderyka Chopina, który w chwili obecnej znajduje się na wystawie w „Sztygarce”. Poza nim na ekspozycji znalazły się liczne portrety kompozytora (m.in. z dedykacją: „Kochanemu Panu Elsnerowi – przywiązany uczeń Chopin, autolitografia wg Delacroix,  rysowana przez L. Wyczółkowskiego, rysunek wykonany przez George Sand, portret wg jedynej fotografii Chopina z roku jego śmierci, litografia Maksymiliana Fajansa wg Ary Szeffera z 1847 r.), obraz przedstawiający wizerunki wybitnych muzyków: Mozarta, Beethovena, Liszta, Gounoda, Wagnera, a wśród nich również Chopina, fotografie rzeźby głowy F. Chopina dłuta Xawerego Dunikowskiego (wg degerotypu z 1849 r. wykonanego przez L. A. Bissona), medaliony osób związanych z muzykiem, medale okolicznościowe upamiętniające Międzynarodowe Konkursy Pianistyczne, Festiwale Chopinowskie w Dusznikach- Zdroju, medale przypominające miejsce urodzenia artysty – dworek w Żelazowej Woli,  poświęcone dąbrowskim „Zbiorom Chopinowskim S. Z. Bocianowskich”, Valldemosie na Majorce i inne. Na wystawie można zapoznać się z historią życia Chopina, od miejsca urodzin w dworku Skarbków, wizerunku rodziców- Mikołaja
i Justyny z Krzyżanowskich, poprzez wizerunki pierwszych nauczycieli gry na fortepianie (Wojciecha Żywnego i Ambrożego Miroszewskiego) i miejsca publicznych występów, po ostatnie chwile życia i wypowiedziane wtedy słowa. Przeczytać można list ks.
A. Jełowickiego do pani Xawery Grocholskiej o śmierci Chopina zamieszczony w „Tygodniku Ilustrowanym” nr 9 z 1897 r. , artykuły z „Tygodnika Powszechnego” z 1949 r. wspominające naszego wielkiego pianistę, dowiedzieć się można czym żyła Warszawa „Kiedy serce Chopina wracało do stolicy” („Stolica” nr 11 z 13.03.1983 r.), a także zobaczyć i usłyszeć jeszcze wiele ciekawostek.

Kurator wystawy Danuta Micur